Inca Trail
Na maanden aftellen is het eindelijk zover, ons avontuur kan beginnen! De laatste weken waren enorm hectisch: de nodige overdrachten moesten voorzien worden zowel bij Kim als Tom, en er moesten nog veel voorbereidingen getroffen worden (credits aan Kim, zij heeft het meeste geregeld - Tom kon zich volledig richten op het bouwen van deze website ;-)).
9 mei was onze voorlopig laatste werkdag en kon de vakantie ingezet worden. En hoe konden we dit beter doen dan nog eens de beentjes los te gooien op een afterwork party!
Het afscheid kon beginnen, zaterdag zagen we nog enkele familieleden en zondag hadden we vrienden uitgenodigd voor een afscheidsdrink in de tuin - gelukkig was het goed weer! Maandag en dinsdag waren dan nog enkele regel-dagen, kids naar school zodat wij onze zakken konden inpakken en het huis grondig poetsen (Tom zijn zus zal part-time house-sitten en op onze Raymond (de poes) passen).
Vaak kregen we de vraag hoe we alles gingen meenemen, en we waren eerlijk gezegd lang aan het twijfelen - gaan we met koffers of toch onze backpacks. Aangezien we een buggy meenemen voor Staf, en Leon soms ook nog eens gepakt wil worden, vielen de koffers af en zijn backpacks gewoon veel handiger. We hebben best wat ervaring met licht pakken tijdens onze wereldreis en zullen regelmatig wasjes gaan moeten doen. We hebben ongeveer onderbroeken voor 10 dagen, dus zo lang kunnen we het trekken (of toch een keer binnenstebuiten draaien? ;-)). We hebben daarnaast het minimale aan speelgoed bij voor de kids, een autootje, kleurboek, hun lievelingsknuffel, .. maar voor de rest moeten ze zich maar ter plaatse amuseren en kunnen we altijd onderweg nog zaken aanschaffen, indien nodig.
Zakken zijn ingepakt, klaar voor de wegingstest, Kim neemt haar zak en wil op de weegschaal staan. “VERDORIE, MIJN ZAK IS NET DOORGEKRAKT!” - de lits van Kim haar rugzak begaf het. Waarschijnlijk na jaren niet gebruikt te hebben verduurd geraakt. Gelukkig was het nog maar dinsdagmiddag - we hadden nog enkele uren voordat we de kids van school moesten halen en de AS Adventure is niet veraf. Uiteindelijk vlotjes een nieuwe rugzak gekocht en voor de rest liep alles zonder problemen.
De jongens waren enthousiast, ook zij waren aan het aftellen. Ze hadden elks hun afscheidsfeestje op school, we aten nog een laatste keer Vlaamse boerenkost (worst met bloemkool) en dan op tijd naar bed voor de grote dag. Woensdag 14 augustus, de ochtend van vertrek kregen we nog een laatste vaccinatie bij de dokter en dan konden we vertrekken. Het boarden verliep vlot en de mannekes waren ook heel braaf op de vlucht. Wel totaal niet geslapen, dat beloofde voor later want we landden pas tegen middernacht lokale tijd (22u Belgie). De kapitein van het vliegtuig wist ons te vertellen dat het nog 35 graden was, lekker warm!
We hebben een taxi genomen naar het hotel en tegen 1.30u lagen we in ons bed, iedereen was doodop en we sliepen dan ook goed uit tot 9.30u.
We hebben een prachtig hotel, voorzien van alle luxe met privestrand en 2 zwembaden. Dit was ook onze planning voor vandaag: bekomen, relaxen en een zwemmeke doen. Het is hier ook echt warm, Kim omschreef het alsof ze heel de tijd met een hete haardroger in uw gezicht blazen. Onze taxichauffeur omschreef het als “Dubai is barbecue” (zeker in augustus als wij er ook zijn - oh jee!). Tom vindt het nog wel meevallen, de lucht is droog, er staat een windje en de zwembaden zijn heerlijk. Zo is er een “Lazy river” waarin je wat kan dobberen met luchtmatrassen - dit vinden de jongens natuurlijk geweldig!
Als het ‘s middags toch wat te warm wordt voor de kids (en voor Kim) besluiten we om een kort middagdutje te doen in de airco. Daarna terug naar het zwembad en voor we het wisten was onze eerste dag gepasseerd. We praten nog wat na, liggen weer iets te laat in ons bed, maken plannen voor de komende dagen, en schrijven de eerste blog post. Tot de volgende!
