Tablelands
Op onze trip richting het noorden houden we een korte tussenstop in Mission Beach waar we de fameuze Cassowary zouden kunnen zien. Dit is een bedreigde vogelsoort, enorm groot en heel kleurrijk. Het is eveneens onze huwelijksverjaardag dus we maken met de kids plannen om een taartje te gaan eten om dit te vieren. Jammer genoeg is er niet zo bijzonder veel te beleven in Mission Beach, al helemaal niet met het centrum dat helemaal open gebroken ligt. Onze camping ligt naast het strand, waar we nog een korte wandeling maken met de kids. Uiteindelijk vinden we dan toch een restaurantje dat open is en waar we een cocktail bestellen. Jammer genoeg hebben we geen Cassowary gezien in Mission Beach, hopelijk meer geluk op een volgende locatie.
De dag nadien vertrekken we alweer naar de volgende bestemming, iets meer richting het binnenland, namelijk de Tablelands.Dit is een hooggebergte met verschillende leuke bezienswaardigheden. Wij kiezen om een watervallen circuit te doen met 3 watervallen dicht bij elkaar. De eerste stop is Milla Milla met de Milla Milla falls. In het dorpje tanken we eerst wat koffie en kopen we eten voor een picknick ‘s middags.
De eerste waterval is een succes bij de kids. In geen tijd staan ze klaar in hun zwembroek en met hun zwembandjes aan. Bij deze waterval mag je zwemmen, je mag alleen niet te flauw doen over de temperatuur van het water. Als je hier vroeg genoeg komt (wij dus niet) dan zou je hier ook vogelbekdieren in het water kunnen spotten. Bij de 2de waterval kan je niet zwemmen en is het ook behoorlijk modderig. We hadden het idee om hier te picknicken, maar dat was dus geen goed plan. Heel de picknick terug mee naar de camper, en dan maar lunchen op de parking. Onze schoenen krijgen een modderband, en zien er ineens toch niet meer zo nieuw uit.. Bij de 3de waterval zouden de jongens alleen maar met de voetjes in het water gaan. Er liggen behoorlijk wat gladde rotsen en Tom verliest zijn evenwicht (met Staf in zijn armen) waardoor dat toch anders is uitgedraaid. Uiteindelijk was iedereen in orde (goed gevallen van Tom), maar toch maar goed dat het de laatste waterval voor vandaag was!
We rijden verder naar het dorpje Yungaburra waar we een camperplekje hebben vlak naast een meer. Heerlijke locatie, maar hoog tijd om de dag af te ronden. Leon schaaft zijn knieen door te vallen op een betonneke en bij Staf treffen we een dikke bloedzuiger aan in zijn knieholte, bweikes. De volgende ochtend gaan we ontbijten in het gezellige dorpscentrum van Yungaburra en rijden we richting Port Douglas (wat eigenlijk voorbij onze eindbestemming ligt). We maken twee tussenstops bij imposante vijgenbomen en we beginnen daarna aan een lange en bochtige rit door de bergen. Heel mooi, maar Leon begint de lange ritten toch stilaan beu te worden in de camper. We zijn blij wanneer we in Port Douglas aankomen en de camper enkele dagen kunnen laten staan. De kids springen onmiddellijk in het zwembad, en ook onze Nederlandse vrienden komen we hier opnieuw tegen.
