Cape Trib
Op naar ons Noordelijkste punt, Cape Tribulation of Cape Trib zoals de locals het noemen. Na een uurtje rijden naderen we de Daintree River en hier moeten we een overzetboot nemen om de rivier over te steken. Voor we dat doen beslissen we om een boottochtje te maken om krokodillen te spotten, een ideale tussenstop! Kids zijn enthousiast maar Kim vertrouwt het toch niet helemaal. De gids waarschuwt ons ook meerdere malen dat deze krokodillen levensgevaarlijk zijn en je je daarom in deze regio nooit in het water mag begeven.
Na enkele minuten zien we de eerste exemplaren, volgens de gids zijn de krokodillen gewend aan zijn stem en daarom ook rustig. Kan hij wel zeggen natuurlijk! Het is een magisch landschap en rustgevend boottochtje. Na een uurtje zijn we terug en klaar om onze rit verder te zetten. Aan de andere kant van rivier zijn we echt in het Daintree Rainforest, vanaf hier wordt het allemaal wat ruiger, met 1 rijbaan en kans op wildlife (lees: Cassowary’s) onderweg.
Voor we onze eindbestemming van de dag bereiken stoppen we nog bij het Daintree Visitor Center waarbij we via skywalks op verschillende levels door het regenwoud kunnen lopen. Dit is het oudste regenwoud ter wereld (vele malen ouder dan het Amazone woud) en ook Unesco werelderfgoed, “where the reef meets the rainforest”.
Het is een heel informatieve tour, we gaan via een toren hoog in de bomen en zijn onder de indruk van dit stukje natuur. Voor we het weten is het 16u, en we moeten voor 17u inchecken, oh-oh. We haasten ons en zijn net op tijd op onze camping in Cape Trib. We koken een potje en kruipen nadien onder de wol.
De volgende dag gaan we de omgeving verder exploreren. We hebben 3 wandelingen op het programma, allemaal boardwalks door de jungle. De eerste ligt op wandelafstand en het handige is dat alles met buggy toegankelijk is. Herhaaldelijk geven we de jongens de twee regels van het regenwoud mee: regel 1 Blijf op het wandelpaadje en regel 2 Niets aanraken. De eerste wandeling blijkt de beste van de 3 te zijn en een bordje waarop vermeld staat dat hier de afgelopen week nog een krokodil gespot maakt het allemaal toch ook wat spannender. In de late namiddag gaan we een ijsje eten met de kids bij de lokale ijsjesboer die allerlei tropische smaakjes verkoopt. Vooral de Black Sapote komt naar voren als winnaar. Al snel is het tijd om terug naar onze camping te rijden. Onderweg zien we in de verte een Cassowary de weg oversteken (denken we want het was wel echt ver weg). Onze laatste nacht in het regenwoud en dan gaan we terug richting Cairns. We plannen wel nog een tussenstop zodat we niet te lang moeten rijden. Het is de laatste officiële schooldag en we willen er een echte feestdag van maken voor Leon omdat hij vanaf nu geen kleuter meer is. De dag verloopt alleen helemaal anders dan gepland.
Nog voordat we Cape Trib uitgereden zijn krijgen we een platte band. Daar staan we dan, ergens te midden van het regenwoud aan de kant van de weg. Gelukkig niet te ver weg van de ijsjesshop waar we enkele uurtjes kunnen wachten (filmpjes en ijsjes voor de kids 😊. Na een viertal (!) uren komt de pechverhelping ter plaatse. Nog een halfuurtje later is onze band vervangen en kunnen we eindelijk onze toch verder zetten. We maken er het beste van en we beloven Leon nog een pannenkoekenfeestje op de camping, maar ook dat verloopt niet zoals gepland. Bij het parkeren van de camper raken we een laaghangende tak van de boom waardoor er een wespennest goed door elkaar wordt geschud. Dit hadden we pas door toen Tom en Leon bij het uitstappen werden aangevallen. Volop paniek en chaos. Kim en Staf liepen wat achter dus hadden niet door wat er aan de hand was. Uiteindelijk zijn er zelfs wespen mee in de camper gevlogen waardoor Staf ook nog een wespensteek heeft gekregen. Als kers op de taart: mislukte pannenkoeken en geen deftige campingkeuken. Wat een dag, zoiets kan je zelf niet verzinnen. Godzijdank waren er wel food trucks op de camping waar we fish & chips en chocoladetaart hebben besteld. Toch nog een goede afsluiter van een absolute pechdag. Arme Leon, hij had zijn feestdag natuurlijk helemaal anders voorgesteld. Laten we hopen dat hij vooral de chocoladetaart onthoudt en we beloven dat we morgen opnieuw een feestje doen en hij morgen alles mag kiezen wat we doen!
